ما درد کشیدیم‌. ما تمام آن شب را جان به لب شدیم.

همه گوشی و تسبیح به دست دعا می‌کردیم. دیشب و امشب اما همه آرام شده‌اند. حتی کانال‌های قلابی هم فکر جذب ممبر نیستند. دیگر روی بنرهایشان نمی‌نویسند “جزئیات سانحه بالگرد حامل رئیس جمهور و همراهان”
تمام شد. هرچه آشوب توی دلمان بود، هر استرس و دلهره‌ای داشتیم تمام شد. آنچه نمی‌خواستیم اتفاق افتاد. رئیس جمهور به آرزویش رسید.
اما ما یک شب پر از درد را تجربه کردیم. همه ما یک ویژگی داشتیم. چشم انتظاری! ما همه با هم منتظر بودیم. بی‌تاب شدیم. دعا کردیم.
دل‌های ما بهم نزدیک شد. به یک خواسته مشترک رسیدیم: “کاش سرنشینان بالگرد به سلامت باشند.”
دیشب بماند به عنوان یک الگو به نام یک عملیات مشترک. اصلا یک تمرین اضطرار دسته جمعی.
کاش به زودی همه دل‌ها برای ظهور اماممان بی‌تاب شود.
کاش باهم دست به دعا برداریم و مضطر شویم.
به یک خواسته مشترک برسیم
“خدایا ببخش برما، امام‌مان را به ما برگردان!”

مریم حمیدیان