ماجرای تکراری اشتغال زنان
ما زنها را چه به شغل؟
ما شغل را برای چه میخواهیم؟ هدف از داشتن شغل چیست؟
جایگاه اجتماعی پیدا کردن
درامد داشتن و استقلال مالی
واسه مدرسه بچه ها و انجمن اولیا مربیان
حال خوب
فکر میکنم اکثر ما شغل را برای این میخواهیم که از خودمان اثری به جا بگذاریم.
شغل را میخواهیم تا از انچه هستیم خروجی بگیریم
به عبارت ساده تر میخواهیم حالمان خوب باشد.
در مورد اینکه حال خوب با شغل های خاص،نیاز واقعی است یا یک نیاز کاذب که برایمان رویا سازی کرده اند،در جای دیگری صحبت میکنم.
فرض ما این است یک زن با شغل حالش خوب می شود.
و تعریفمان از شغل کاری باشد که زن از روی علاقه یا مهارت و تخصصش انجام دهد.یک کار به غیر از وظایف همسری،مادری،خانه داری.
خب اگر بخواهیم این را حذف کنیم و بگوییم ای زن تو اکنون همسر و مادر هستی،خودت را فنا کن!
فنا کند که چه بشود؟ که شوهر و فرزندانش سالم و با ارامش رشد کنند.
وقتی حال خوب یک زن ندید گرفته بشود،آن زن رو به زوال است.یک زن ناخوش احوال،نمی تواند حال خوب بدهد،نمی تواند آرامش بدهد.
شاید از آنهایی باشید که زنهای قدیم را توی سر زن امروزی می کوبند.
در جواب باید بگویم سبک زندگی قدیم نشاط آور و متناسب با با لطافت زنانگی بود.
مثلا نان پختن هم برای زن شغل بود و با همه سختی ها،حال زن را خوب می کرد.
هم متناسب با وظایف یک زن بود.
مثال دیگر از قالی بافی خانم های قدیم است.
هم کنار بچه هایشان و سرزندگی شان بودند،هم درآمد قابل توجهی داشت.هم نیاز و علاقه یک زن را تامین می کرد.
ادامه دارد…
#به_قلم_خودم