خستگی راه هرچقدر هم زیاد، در برابر داغ از دست دادن عزیزانت هیچ بود.
تو رسیدی به مجلس یزید
وقت عزاداری نیست!
باید این بزم را روی سرشان خراب کنی.
به یاد صدای با صلابت پدرت علی
و به یاد پهلوی شکسته ای که علی را تنها نگذاشت..
خطبه خواندی، تریبون را دست گرفتی
باید صدای تو در این عصر بی رسانه به گوش پر غلفت عالمیان برسد.
نه نباید اینگونه تمام شود.
نباید تیتر شود که حسین را کشتند.
باید تیتر این باشد:”
 ای یزید!
یاد ما را از خاطره ها محو نخواهی کرد.”

#به_قلم_خودم