​زن می تواند بشکند شب را

اولین باری که این بیت شعر در ذهنم تداعی شد وقتی بود که از سرویس بهداشتی بیرون آمدم و خودم را روی تخت رها کردم.آن روزها که فهمیدم از عوارض آبستنی من بالا اوردن های مکرر است احساس قدرت کردم،که آهای دنیا ببینید مرا! از غذا خوردن افتاده ام تا موجودی به این جهان بیاورم.وقتی روی تخت زایشگاه جیغ میزدم حافظه ام یاری نمیکرد بیت شعر چه بود اما لحظه ای که فارغ شدم بازهم حس کردم این منم که شب سخت زاییدن را شکسته ام.شبی که فردایش قراربود بازهم واسطه خلقت شوم شوهرم گفت این زندگی را دوست ندارد.گونه ام خیس شد اما نشکستم.نهیب زدم به خود باردارم که آهای حواست هست تو زنی و میتوانی این شب سرد را هم بشکنی. با مطالعات اخیرم به این نتیجه رسیده ام که آن شبهای سخت گذشته مقدمات کلاس زن قوی بوده اند.به این رسیده ام که در راه رسیدن به قوی ترین زن تاریخ حتی یک سیلی هم نخورده ام‌.از خودم میپرسم چه شب های دیگری را باید بشکنم؟ چه قدرت های دیگری درون من هست؟ چه کارهای دیگری میتوانم انجام دهم؟ و چگونه باید خودم را آماده کنم؟

#روایت_زن_مسلمان

#به_قلم_خودم