سال سوم راهنمایی بودم‌.تقریبا در بهترین مدرسه دخترانه آن زمان درس میخواندم.وضع تحصیلم بی نظیر بود.از شاگرد اولها هم بینظیر تر بودم‌.مثل من چند دختر چادری دیگر هم در کلاسمان بودند‌.اما از نظر خلاقیت و نشاط تحصیلی به پای من نمیرسیدند. من هم مثل دخترهای هر زمانه ای عاشق لاک زدن بودم.اما نماز خواندن که یک تکلیف است در تضاد با لاک زدن بود.همه ماه را برای رسیدن ایام عادت ماهیانه صبر میکردم.در این مدت که نمازی بر دوشم نبود از برق ناخن استفاده میکردم.اما برای رفت وامد تا مدرسه از دستکش های نخی سفید استفاده میکردم تا دستان زینت شده ام پیدا نباشد.اما نظر مدیر و معاونها چیز دیگری بود.لاک و متعلقاتش مثل برق ناخن ممنوع بود.یعنی در مدرسه دخترانه بدون نامحرم،اجازه نداشتی برق ناخن بزنی.آن روزها فقط برایم ابهام بود که چرا به مقنعه ی دانش اموزان دیگر که در خیابان هم عقب است آنقدر ایراد نمی گیرند؟آن روزها مبحث تقوا و خویشتن داری را زیادنمیدانستم. نمیدانستم اصل تربیت این است که هرکس از درون مراقب خودش باشد ،اما مطمعن بودم نمیگذارم نامحرمی ناخن هایم را ببین.گویا کادر مدرسه قبول نداشتند.با گفتن قانون مدرسه همین است قانع میشدم.ولی چرا قانون یک مدرسه دخترانه باید با علایق دخترانگی در تضاد باشد؟چرا محافلی برای ابراز دختران با سلیقه های خودشان درنظر گرفته نمیشد؟

  این روزها شنیده ام قرار است حجاب در مدارس دخترانه بدون نامحرم اجباری نباشد‌.چه بگویم؟خوشحال باشم برای دخترکان؟ دخترکانی که به راه های دیگری برای ابراز زیبایی هایشان کشیده شدند یا ناراحت برای این همه سال..

رهبری در سخنان اخیرشان از کارهای بی قاعده که به حجاب ضربه زده سخن گفته اند. به تمام این سالها و سالهای بعدش فکر میکنم.حتی به سال اول حوزه آمدنم.یک روز استاد یکی ازدروسمان گفت اینجا محیط آموزشی است.روسری تیره بپوشید.

واقعا محیط آموزشی زنانه روسری تیره میخواهد؟یا باید بگوییم طلاب گرامی هنگام بیرون رفتن از حوزه روسری تیره بپوشید.کدام جمله کار با قاعده برای حجاب است؟

از سال سوم راهنمایی ام خیلی می گذرد.گاهی دوستانم را میبینم که کاملا حجاب برداشته اند،قلبم مچاله می شود.اگر یک کج سلیقگی باعث ندیدن علایق یک دختر شده باشد چه؟واقعا نکند با سو مدیریتها در بی حجابی آن دختر دخیل باشیم؟

 پ ن :دوس داشتم اسم مدیر و معاونهای ان مدرسه دخترانه را می اوردم تا اگر کسی میشناسد معرفی کند،صحبت کنیم.اما دلم نیامد…
#به_قلم_خودم