وقتی می‌خواهد حوادثی را که منجر به پیروزی نهضت شده است بیان کند، می‌گوید من یادم هست!

یعنی خودش، شخصا در متن آن ماجرا حضور داشته است.

او جانباز انقلابی است که بعد ها رهبری اش را به عهده گرفت. یعنی کنار مردم برای عقیده اش مبارزه کرد و از هیچ چیزی دریغ ننمود. 

حالا مقایسه کنید با رهبران جنبش های امروزی!

لم داده اند روی یک مبل، با گوشی آخرین سیستم اخبار را از چند کشور آن طرف تر پیگیری می‌کنند.

گاهی هم مشاوران اجیر شده شان توییتی آماده می‌کنند تا ایشان زحمت انتشارش را بکشند..

جوانان را تحریک و به خیابان می‌فرستند. موقع مجازات فرد خاطی، ککشان هم نمی‌گزد.

فرق است میان رهبران انقلاب واقعی و انقلاب های مجازی!